drugs

GHB

Wat is GHB

De in Nederland verboden psychoactieve drug drug GHB is een doorzichtige vloeistof die een licht zoute, wat vettige smaak heeft. Gebruikers mixen de gewenste hoeveelheid vaak in een flesje frisdrank.
GHB voluit gamma hydroxy boterzuur of 4-hydroxybutanozuur, is ook een van nature voorkomende neurotransmitter . Het is een voorloper van GABA, glutamaat , en glycine in bepaalde hersengebieden. Het werkt op de GHB-receptor en is een zwakke agonist op de GABA-Breceptor.
GHB is in de medische omgeving gebruikt als een algemene verdoving en als een behandeling voor kataplexie, narcolepsie, en alcoholisme.
Wanneer GHB illegaal gebruikt wordt is dit vanwege zijn bedwelmende ontspannende werking.
GHB wordt verder gebruikt als versterker van atletische prestaties. versterker.
GHB heeft ook bekendheid gekregen als als verkrachtings-drug. Het voorkomen daarvan is echter zo gering dat dit laatste naar het rijk der fabelen verwezen kan worden.

Effecten van GHB:

Na een kleine hoeveelheid van ongeveer een theelepel(of 1 ml tot 1,5 ml of 1 gram), wat bij wat frisdrank gemixt wordt, ervaren de meeste gebruikers na ongeveer 5 tot 20 minuten een aangename lichte roes en kalme prettige ontspannen toestand. Afhankelijk van het gezelschap ontstaat een licht eufore stemming. Gebruikers kunnen verzanden in een moeilijk te onderbreken woordenstroom. Angsten en remmingen hebben de neiging op gaan in een gevoel van emotionele warmte, welzijn, en aangename slaperigheid.
Deze effecten duren meestal niet meer dan anderhalf tot drie uur, hoewel ze voor onbepaalde tijd kunnen worden verlengd door herhaalde doseren.
De "morning after" effecten van GHB missen de onaangename of slopende kenmerken geassocieerd met alcohol en andere ontspanning-georiënteerde drugs. Veel gebruikers melden een bijzonder verfrist tot energiek gevoel.
De effecten van GHB zijn zeer dosisafhankelijk. Hogere niveaus kunnen leiden tot duizeligheid, onnozelheid, een wankel bewegingspatroon en onsamenhangend praten. De duizeligheid kan onverwacht optreden en leiden tot vallen en onmiddellijke flauwte of bewusteloosheid vergelijkbaar met een narcose toestand.Deze diepe slaap kan langer dan 4 uur aanhouden. In zo'n toestand zijn gebruikers nauwelijks tot niet te wekken. Dat lukt pas na iemand met de nodige kracht op de been helpen, hard en herhaald aan te spreken.
Het middel wordt door sommige gebruikers dan ook gebruikt als slaapmiddel. Andere gebruikers, zeggen te gebruiken om even helemaal van de wereld te zijn.

Gevaren GHB

Elk jaar overlijden er in Nederland GHB-gebruikers door een overdosering, maar betrouwbare cijfers over de aantallen zijn er niet. Sterfte bij GHB-overdosering wordt zeer waarschijnlijk veroorzaakt doordat de ademhaling stopt(Factsheet GHB december 2018, Trimbos instituut).
Door de steile dosis response curve is er een relatief groot risico op overdosering van GHB.
Gezien het geringe aantal gebruikers van GHB in Nederland dat op 40.000 wordt geschat, zijn er ten opzichte van andere drugs veel incidenten ten gevolge van overdosering waarbij GHB gebruikers in een ambulance en op de spoedeisende hulp terecht komen. Dit kan gepaard gaan met bewusteloosheid, verlaagde bloeddruk, ademhaling, braken, spasmen, en korte tot zeldzame fatale ademhalingsstilstand.

Dosering

Het bepalen van de ideale dosis GHB is lastig. De hoeveelheid die nodig is voor een gewenst effect varieert van persoon tot persoon. De dosis-respons curve is vrij steil. Dat betekent dat het verschil in gewicht/hoeveelheid inname, tussen ideaal en ongewenst, zeer klein is. Een verkeerd inschatten van de dosis, kan gevolgen hebben, variërend van een verpeste avond tot wakker worden op de spoedeisende hulp van een ziekenhuis, Ook de paniek van de kant van de betrokken-maar-ongeïnformeerde vrienden of familieleden zijn een niet te onderschatten gevolg van een overdosis GHB.
Zodra u de dosis heeft die het door u gewenste effect geven, kunt u deze ook in de toekomst blijven aanhouden. Tolerantie voor GHB ontwikkelt zich niet. Recent alcoholgebruik kan echter het effect van een bepaalde dosis GHB verminderen. De meeste mensen vinden dat een dosis in het bereik van 0,75-1,5 gram geschikt is zich prettig te voelen, en dat een hoeveelheid in het bereik van 2,5 gram voldoende is om slaap te forceren.

Lage dosis:
Een lage dosis GHB (meestal van 0,5 tot 1,5 gram) veroorzaakt vaak effecten die vergelijkbaar zijn met die van 1-3 drankjes alcohol. Gebruikers kunnen een milde ontspanning, verhoogde gezelligheid, licht verminderde motoriek, soms milde duizeligheid, en andere effecten vergelijkbaar met milde alcohol intoxicatie voelen. Zelfs bij lage doses GHB wordt het dringend ontraden een voertuig te besturen of zware machines te bedienen.

Gemiddelde dosis:
Een gemiddelde dosis GHB (meestal van 1 tot 2,5 gram) verhoogt de ontspannende effecten en het ervaren van een verminderde bewegingscoördinatie. Gebruikers melden een verhoogde waardering voor muziek, dansen of praten. Veel mensen melden positieve stemmingswisselingen. onduidelijke spraak, onnozelheid, en lichte incoherentie zijn ook gebruikelijk. Anderen melden verhoogde gevoelens van misselijkheid en sufheid. Sommige gebruikers van GHB melden een verhoogd verlangen naar seks: een toename van tactiele gevoeligheid, ontspanning, een sterkere erectie, en een prettiger orgasme. Sommige vrouwen melden dat GHB orgasmes moeilijker maakt.

Zware dosis:
Een zware dosis GHB (van 2,5 en meer gram) kan bij veel mensen wankelheid ter been veroorzaken. Ook kan men zich heel ziek voelen. Veel mensen gebruiken per ongeluk meer dan een gemiddelde dosis. Een van de redenen dat GHB bekendheid heeft verworven als een middel dat vergelijkbaar is met extasy, is dat sommige mensen zeer positieve gevoelens ervaren bij gebruik van zware doses. Zij rapporteren euforie, het gevoel muziek intenser te beleven en meer plezier ervaren tijdens dansen. Mensen die deze effecten melden beschrijven ook hoe moeilijk het vinden van iemands persoonlijke optimale dosis kan zijn om deze effecten te bereiken. Een extra kwart (.25) gram kan het verschil zijn tussen euforie en braken.

Overdosis:
Een overdosis GHB kan al 2 gram zijn, op basis van lichaamsgewicht en individuele gevoeligheid. Een groot probleem met GHB als een illegaal recreatief middel is niet alleen dat het een steile e dosis-respons curve, heeft. Een andere factor die het moeilijk maakt een adequate dosis te bepalen is dat er verschillende niet-gestandaardiseerde preparaten op de markt zijn. Voor de gebruiker en vooral de niet-geïnformeerde gebruiker vormt dat een risico op een overdosis. Een ander groot probleem is dat niet-geïnformeerde gebruikers vaak GHB mengen met alcohol, wat de kans op braken en bewusteloosheid drastisch verhoogt. Een overdosis kan leiden van milde tot extreme misselijkheid en duizeligheid, soms braken. Het kan ook worden gekenmerkt door een sterke slaperig gevoel gevolgd door een diepe slaap van 1 tot 4 uur waaruit de gebruiker niet te wekken is(vergelijkbaar met een comateuze toestand). Deze slaap kan zo plotseling optreden dat wanneer de gebruiker op dat moment staat,(met het risico op verwondingen) ten val komt en ter plekke blijft slapen. Het hoeft geen uitleg dat braken en bewusteloosheid kan leiden tot verslikken en verstikken en daardoor uiterst gevaarlijk is. Bij het gebruik van GHB, is het belangrijk dat er iemand bij je is of dicht in de buurt die op de hoogte is, waar je mee bezig bent of die je hebt laten weten wat je doet. Bij overdosering, kunnen die anderen, adequaat reageren en mensen van de ambulance laten weten dat je GHB hebt gebruikt.

Vergiftiging:
GHB Vergiftigingen worden gekenmerkt door een zeer moeilijk waarneembare ademhaling, stuiptrekkingen, braken, niet reageren op 'pijnprikkels', onbeweeglijke pupillen, enz. Slachtoffers van GHB-vergiftiging moeten onmiddellijk medische zorg krijgen. Effectieve antidota om vergifigings effecten van GHB te keren, bestaan ​​niet. De vitale functies van deze patiënten moeten worden gecontroleerd en de luchtwegen moeten vrij worden gehouden in geval van braken. Na langdurig regelmatig gebruik van GHB ontwikkelen zich tolerantie en afhankelijkheid en abrupt stoppen met drugsgebruik leidt tot onaangename ontwenningsverschijnselen. Behalve het toedienen van benzodiazepinen is er geen evidence-based protocol beschikbaar om het stoppen met GHB aan te pakken. De GABA B-receptor medieert de meeste effecten van GHB / GBL en de GABA B-agonist, baclofen(spierverslappend middel), is veelbelovend gebleken als aanvulling op benzodiazepinen bij het verminderen van de ernst van de ontwenningsverschijnselen wanneer deze zowel tijdens de ontwenning als een 2-daagse 'preload' voorafgaand aan ontgifting wordt voorgeschreven.

Na-effecten:
Sommige mensen voelen zich slaperig, of versuft. Na-effecten slijten de volgende dag na inname. De kater van lage en middelgrote doses GHB is meestal mild of niet bestaand, hoewel sommige mensen melden een 'wazig hoofd'. Sommige mensen melden de dag na gebruik het gevoel verfrist, gelukkiger, en meer alert te zijn. Voor sommige mensen, veroorzaakt GHB, wanneer het meer dan een keer per week gebruikt wordt, aanzienlijk toegenomen negatieve na effecten.

Verboden middel


GHB stond eerst op lijst 2 van de Opiumwet. Dat is de lijst van middelen die minder schadelijk worden geacht voor de gezondheid. Dat inzicht veranderde. Op 9 mei 2012 werd GHB verplaatst naar lijst I van de Opiumwet. Hier staan de middelen die schadelijk worden geacht voor de gezondheid. Deze middelen mogen in Nederland niet bereid, verkocht of in huis aanwezig zijn.

Literatuur

Francesco P. Busardò1 and Alan W. Jones., GHB Pharmacology and Toxicology: Acute Intoxication, Concentrations in Blood and Urine in Forensic Cases and Treatment of the Withdrawal Syndrome. Current Neuropharmacoly. 47–70.January 13 (1)2015.
Anne Lingford-Hughes, Yash Patel, Owen Bowden-Jones, Mike J. Crawford, Paul I. Dargan, Fabiana Gordon, Steve Parrott, Tim Weaver & David M. Wood, Improving GHB withdrawal with baclofen: study protocol for a feasibility study for a randomised controlled trialJournal:Trials, Publisher: BioMed Central, 27 September 2016
Evelien Joosten, Anneke van Wamel, Harmen Beurmanjer, Boukje Dijkstra, (2020)Handreiking voor GHB behandeling. NISPA Postbus 9104, 6500 HE Nijmegen.

websites:

Drugs info team: GHB feiten
how to make ghb liquid ecstasy.
Nationale Drug Monitor, Jaarbericht 2019: GHB pagina 278
Het fabeltje dat je velgenreiniger kunt gebruiken om zelf GHB te maken
Middelen die het centrale zenustelsel beïnvloeden
Slaapwijzer
Factsheet GHB, December 2018, Uitgave van het Trimbos Instituut
GGZ standaarden bij de behandeling van GHB stoornissen
Principles for effective support

GHB en PTSS

PTSS en GHB gebruik

Wanneer een patiënt met een psychiatrische stoornis zoals PTSS, klinisch of ambulant bij de GGZ, in behandeling komt, kun je er donder op zeggen dat er nog een bijkomend probleem van verslaving c.q. afhankelijkheid van middelen is.
Er is een breed scala van middelen waar mensen met een post traumatische stress stoornis van afhankelijk kunnen zijn zoals tabak, alcohol, slaapmiddelen, cocaïne, cannabis, speed, heroïne en GHB.

In dit artikel wil ik het over de verboden drug GHB hebben. GHB is een voor de hand liggende verslaving voor patiënten die lijden aan PTSS. Niet alleen omdat het zo goedkoop is. Immers, wetende dat een patiënt die lijdt aan PTSS, last heeft van een verhoogde gevoeligheid voor stress en slapeloosheid, is het niet verwonderlijk dat hij aan deze ellende wil ontsnappen door middel van de ontspannende en slaap opwekkende effecten van GHB.
Vaak is de psychiatrische medicatie zoals slaapmedicatie en angst remmende medicatie die patiënten al vele jaren op voorschrift gebruiken, onvoldoende om de stressgevoeligheid en slaapproblemen te verhelpen.

In de GGZ standaarden bij de behandeling van GHB stoornissen wordt terecht aanbevolen om in de behandeling – wanneer er tegelijkertijd sprake is van PTSS – ook aandacht te hebben voor behandeldoelen die niet (noodzakelijk) op abstinentie gericht zijn, maar met de nodige aandacht voor herstel ondersteunende zorg op andere domeinen waaronder de sociale inbedding, huisvesting en financiële situatie van de cliënt.
Patiënten die lijden aan een psychiatrische ziekte en GHB afhankelijkheid, vinden dat behandeling in de verslavingszorg (of algemene GGZ) slechts een klein onderdeel uitmaakt van het herstelproces. Therapie kan de cliënt ondersteunen, maar de belangrijkste factor in het herstelproces is de patiënt zélf. Een verslaving is onderdeel van een veel bredere geschiedenis van de persoon.
De patiënten vinden een behandelaar die hen louter benadert als verslaafde en niet als mens met een verslavingsprobleem niet stimulerend om naar zichzelf te kijken en vertrouwen te krijgen in de behandelaar: ‘Als je wordt behandeld als verslaafde en niet als mens, ga je je ook gedragen als verslaafde’. Een behandelaar moet juist de menselijke kant van de cliënt aanspreken.

Dat geconstateerd hebbende, is het des te verwonderlijker wanneer ik in de literatuur over druggebruik door psychiatrische patiënten duik, dat er vrijwel niets te vinden is over de incidentie van PTSS gerelateerd aan GHB gebruik. Wanneer het over behandeling gaat dan gaat het altijd over de behandeling van GHB gebruik sec. Of het gaat over de behandeling van PTSS sec. Een geïntegreerde aanpak zoals in de aanbevelingen hierboven lijkt te ontbreken of niet specifiek te worden omschreven.

Kijkend naar mijn ervaring met de klinische behandeling van patiënten met dubbele diagnose, ben ik het eens met de patiënten die vinden dat je hen niet louter als patiënt dient te beschouwen en te behandelen. Echter in de praktijk leidt dit nog wel eens dat er te weinig focus is, op behandelen van GHB afhankelijkheid en PTSS. Het behandelen van patiënten is dan vaak niet meer dan het handhaven van een een status quo waarin de patiënt verzorgd wordt van zijn natje en droogje. Hierdoor wordt de weg naar herstel teveel uit het oog verloren
Een ander probleem bij een combinatie van PTSS en afhankelijkheid van GHB is, dat het voor behandelaren moeilijk is, onderscheid te maken tussen onthoudingsverschijnselen wanneer een patiënt stopt met GHB en de symptomen ten gevolgen van zijn psychiatrische ziekte. In het geval van GHB ziet men na detoxificatie, dat patiënten geconfronteerd worden met angst en stemmingsklachten. Dit kan natuurlijk ten gevolge van onthouding van GHB zijn maar het kan ook het gevolg zijn van de symptomen van PTSS.

Wat is een herstelondersteunende aanpak

Hoewel er in doelstellingen vaak het begrip herstel ondersteunende zorg wordt gebruikt, is er in de praktijk nog weinig sprake van.
Een herstel ondersteunende aanpak is een patiënt helpen bij het bereiken van een door de patiënt gewenste staat van persoonlijk en sociaal welzijn terwijl deze herstellende is van een psychiatrisch probleem."
De principes van een herstelgeoriënteerde benadering houden in dat patiënten moeten worden ondersteund om zelf keuzes te maken. Daartoe moet de behandelaar actief naar patiënten luisteren en hen zonder oordeel, met waardigheid en respect behandelen. Elke persoon is de expert van zijn eigen leven en ondersteuning moet hem / haar helpen om zijn hoop, doelen en ambities te verwezenlijken. Herstel betekent verschillende dingen voor verschillende mensen.

Welke vaardigheden moeten behandelaren beheersen voor een effectieve herstel ondersteunende aanpak?

Te denken valt aan vaardigheden zoals motiverende gespreksvoering, {tip id="314"}contingentie management{/tip}, rehabilitatie vaardigheden en samenwerkingsvaardigheden. Hoewel tegenwoordig meer aandacht aan deze vaardigheden wordt geschonken in opleidingen, gaan veel van deze noodzakelijke vaardigheden in de dagelijkse routine van teams en afdelingen voor een belangrijk deel verloren. Ook op de werkvloer dient er daarom coaching te zijn om medewerkers deze vaardigheden ook te laten uitvoeren.

Mijn aanbeveling is de GGZ standaarden bij de behandeling van GHB stoornissen, geen papieren tijger te laten zijn. Wanneer patiënten die lijden aan ptss en GHB afhankelijkheid, behandeld worden dan is het noodzakelijk dat in motiverende gespreksvoering, rehabilitatie en contingentiemanagement geschoolde hulpverleners rekening houden met de persoon, zijn PTSS en zijn GHB afhankelijkheid.

Literatuur

Francesco P. Busardò1 and Alan W. Jones., GHB Pharmacology and Toxicology: Acute Intoxication, Concentrations in Blood and Urine in Forensic Cases and Treatment of the Withdrawal Syndrome. Current Neuropharmacoly. 47–70.January 13 (1)2015.
Anne Lingford-Hughes, Yash Patel, Owen Bowden-Jones, Mike J. Crawford, Paul I. Dargan, Fabiana Gordon, Steve Parrott, Tim Weaver & David M. Wood, Improving GHB withdrawal with baclofen: study protocol for a feasibility study for a randomised controlled trialJournal:Trials, Publisher: BioMed Central, 27 September 2016
Evelien Joosten, Anneke van Wamel, Harmen Beurmanjer, Boukje Dijkstra, (2020)Handreiking voor GHB behandeling. NISPA Postbus 9104, 6500 HE Nijmegen.

websites:

Drugs info team: GHB feiten
how to make ghb liquid ecstasy.
Nationale Drug Monitor, Jaarbericht 2019: GHB pagina 278
Het fabeltje dat je velgenreiniger kunt gebruiken om zelf GHB te maken
Middelen die het centrale zenuwstelsel beïnvloeden
Slaapwijzer
Factsheet GHB, December 2018, Uitgave van het Trimbos Instituut
GGZ standaarden bij de behandeling van GHB stoornissen
Principles for effective support