In Flanders fields

In Flanders fields

In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.

We are the Dead. Short days ago
We lived, felt down, saw sunset glow,
Loved and were loved, and now we lie
In Flanders fields.

Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.

by John McCrae, May 1915

Op Vlaanderens land

De klaprozen bloeien op Vlaanderens land
Tussen rijen kruisen in verband,
Markeren ons graf; en in de lucht
Blijft de leeuwerik dapper zingen, vlucht
Overstemd door geschut der onderkant.

Wij zijn nu doden. Korte dagen tevoren
Leefden wij, voelden dauw, zagen ochtendgloren,
Hadden lief, werden lief gehad, en nu liggen wij makkers
Op Vlaanderens akkers

Houd moed, houd stand
Grijp van ons falende hand
de toorts. Bewaak het vuur.
Beschaamt gij het vertrouwen van ons die stierven
Dan zij u de vrede niet ondanks de klaproos fel en rood
Op Vlaanderens land

Vrij vertaald door Jospeh Fainéant, januari 2017