ROMANTISCHE STRASSE

9-8-05 dinsdag
De vakantie ben ik begonnen met een dikke knie. Ik heb hem een paar keer met Arnica ingesmeerd met een Arnica pilletje en warempel. Minder dik wel nog wat pijnlijk.
Wij hebben in de Autokampioen van de ANWB gelezen over de Romantische Strasse: een auto route in Zuid Duitsland. Deze loopt via lieflijke landschap steden, stadjes en dorpjes, 360 km lang via Würzburg tot Füssen Na een kalme autorit: vertrek Arnhem uur 10.45; aankomst Augsburg 20.00 uur, 8 en een half uur over 676 km rijden pauze niet meegerekend. Buitentemperatuur varieert van 17 tot 22 graden. Geen regen. Prettig reisweer Onderweg horen wij op de radio dat het ruimteveer Discovery veilig in Californië is geland.
Verbruik benzine met vouwwagen 1 op 16.14

Camping aan Lech: plaatselijke riviertJE, blijkt vol. We staan nu op de Bauern Camping Ludwig met meertje. Niet al te ver weg van de hoorbare snelweg naar München, afslag Augsburg Ost. We kwamen er ongeveer 9 uur aan. Bij het invallen van de duisternis. Het trekt koud op op zo'n camping. We zijn het onderlaken vergeten en ik heb mijn jas vergeten. De Imbiss van de Camping blijk gesloten. Wij eten daarom maar de uit Nederland meegebrachte muffins op. Op de camping een familiecamping met veel vaste gasten zijn opvallend veel Italianen. Het enigste min puntje: in het het toilet gebouw is geen toiletpapier.

Woensdag 10-8-05 Vroeg wakker. Zonnig weer. De tuinstoelen die we buiten hebben laten staan en de tent is nat van de dauwdruppels. Wij staan op een grote weide met een bescheiden aantal campers, caravans, vouwwagens en tenten. Douchen, geen scheerkwast. 'Heb jij de scheerkwast niet klaargelegd?' dan vandaag maar een stoppelbaard. Wat is trouwens een scheerkwast in het Duits? 'Rasierpinsel' Augsburg De dikke behulpzame camping baas heeft ons voorzien van een kaart van Augsburg en de weg naar de Romantische Strasse voor ons uitgetekend.
We gaan eerst Augsburg verkennen en daarna het Zuidelijke deel van de Romantische Strasse. Augsburg kent de volgende wereldberoemd geworden zonen.



Jakobertor)
Via een Romaans uitziende stads poort (Jakobertor) rijden we Augsburg binnen en parkeren onze pausmobiel voor een Bäckerei anex Konditorei: buiten staan er houten sta tafeltjes waar je je versnaperingen kunt gebruiken. We bestellen sandwiches en zoete broodjes. Deze eten wij op een bank bij de stadsmuren onder het genot van een kop koffie uit de thermosfles. Het is een schaduwrijke plek. Jammer voor Corrien..

De Fuggerei is ommuurd en bereikbaar via toegangspoorten en is het eerste socale woningbouwproject van Europa Jacob Fugger een rijke koopman liet deze wijk van okergeel geverfde huizen in 1516 bouwen voor hardwerkende maar verarmde medeburgers.
De sfeer in de Fuggerei is vertraumt, zeg maar romantisch.
De kerk die we zien is klein en simpel. Opvallend hier in deze streek dat veel kerktorens zijn uitgerust met een ui-vormig dak(Zwiebeldach). Deze bouwstijl stamt uit de barok en vindt je bijna uitsluitend bij Katholieke kerken. IdyllischHierna lopen wij nog een eind langs de muren. Vervolgens via de Maximiliaanstrasse weer richting auto.
detail maximiliaanstrasse
marienbrunnen friedberg
Hierna richting Zuid-Oosten naar Friedberg. Friedberg Heeft nog bescheiden stadsmuren. In een half uurtje loop je de de stad rond. Verder hebben wij het marktplein met de Mariënbrunnen bewonderd. De ijssalon bij de Mari�nbrunnen verkoopt grote yoghurtsorbets. Wij bevelen ze niet aan.
> In Landsberg am Lech zijn ze er trots op dat de stad 700 jaar oud is. Mooie wijzerplaten hebben de torens hier. Minder trots zijn de Landsberger mogelijk, op het gegeven dat Adolf Hitler hier in de bajes zat en met het teveel aan tijd "Mein Kampf"schreef.
Tip: Vlak voor de stadmuur is een moderne en goedkope parkeergarage.

In een Biergarten aan de Lech drinken wij een Paulaner bier(niet echt lekker) en een Maracuja(sap van passievrucht)
De Lech bij Landsberg stroomt behoorlijk hard.

De stad maakt veel indruk door zijn prachtige markt(Hauptplatz, Bergstrasse en vele kleine steegjes(Gassen).
Het landschap naar het zuiden wordt meer heuvelachtig.
Hohenfurch: dit passeren wij zonder er erg in te hebben. Ik zou iedereen dien niet wil wandelen of fietsen aanraden hetzelfde te doen
Schongau is voor vandaag onze laatste bestemming. Schongau is er trots op ten zuiden van de Donau over volledig bewaarde stadmuren te beschikken. Verder noemen alle stadjes in deze omgeving zich: "Tor zum Pfaffenwinkel" ofwel de poort naar de papenhoek. Dit vanwege de vele katholieke kerkjes en kapelletjes in deze omgeving die verder ook een prachtig wandelgebied is. Wanneer wij arriveren ontwaren wij middeleeuws geklede figuren. Er blijkt op de markt een soort braderie met oude ambachten en lekkernijen gehouden te wordn. Gemütlich. Ik bestel een bord met Schupfnudeln met zuurkool,spek en uien(smakelijk vind ik, jakkes vindt Corrien. Een plaatselijke gerecht en Corrien neemt Currywurst mit Pommes frites.
Und wieder ging ein schöner Tag Zu ende.

11-8-05 donderdag
Stralend weer. Wij gaan weer onderweg ontbijten. Deze keer kopen wij broodjes in Rottenbuch. Onderweg moeten wij Peiting gepasserd zijn hiervan herinner ik mij niets meer.
In Rottenbuch blijkt de eerste bakkerij nogal druk bezocht door de wespen. Sandwiches verkopen ze niet. Bij de volgende bakkerij gelukkig wel en zonder wespen.
Rottenbuch is een voormalig Augustijnerklooster. We rijden binnen door een soort stadspoort en zien aan een groen pleintje met grote eiken een prachtige klokkentoren met een bolvormig dak en een hoge spits. Op de witte muren van de toren is een gekleurd uurwerk en een zonnenwijzer. De klokkentoren is onderdeel van een kleine roccoco kerk.
Rottenbuch ligt in een lieflijk landschap. Via onderstaand poortje bereiken wij de uitgang van het voormalige klooster en zijn meteen in een prachtige natuur. Wij maken een wandeling van een klein uur.

Hierna gaan wij op weg naar Wildsteig: een heuvel met wat grote huizen of boerderijen, zowaar een gemeentehuis, wat gesloten is tussen 12 en 13.00 uur een kleine rococokerk met blankgeschuurde banken witte muren met fresco's van st. Sebastiaan die doorzeefd wordt met pijlen.
In Gasthof Zur Post hangen etensgeuren en wordt in de keuken hard gewerkt om een gezelschap van 15 personen van lekker eten te voorzien. Wij bestellen Apfelstrudl met koffie.(heeerlijk)
Tot nu toe was de rust van deze dag weldadig. Bij Wieskirche wemelt het van de touristen. Wieskirche blijkt een knots van een bedevaarts kerk. Interieur in rococo-stijl. Binnen worden verast door de hoogte en omvang van de koepel. Corrien vraagt zich af wat zo'n grote kerk doet in the middle van een weliswaar overweldigende natuur maar toch in the middle of nowhere.
Op de internetsite van wieskirchelees ik dat in 1732, in Steingade, de beeltenis van de gegeselde heiland op een goede vrijdag in een processie werd rondgedragen. In 1735 beluit men de beeltenis vanwege zijn armetierige uiterlijk in een kledingkast van een klooster te zetten. Uiteindelijk geeft men de beeltenis aan de waard van het klooster. In 1738 verhuisd de beeltenis van de gegijzelde heiland naar de boerderij van Maria Lory. Vanaf 14 juni meent de familie Lory tranen in de ogen van de beeltenis te zien opwellen. Deze gebeurtenis wordt als een lopend vuurtje over de gehele omgeving bekend en talrijke gelovigen gaan een kijkje nemen. Vanaf dat moment is een nieuw bedevaartsoord geboren. De rest laat zich raden.
Hohenschwangau Wij besluiten Steingaden en Halblech links te laten liggen en rechtstreeks naar Füssen te rijden. Aldaar ligt het wereldberoemd droomkasteel, wat model staat voor alle sprookjesboeken: Neuschwanstein. Aldaar aangekomen parkeren wij wederom in een parkeergarage en wandelen wat door F�ssen wat een zeer druk touristenoord blijkt te zijn.
Achteraf blijkt dat wij beter meteen naar Schwangau hadden kunnen vertrekken. De wachttijden voor bezoek aan het kasteel blijken enorm lang. Wij kunnen er pas 18.40 uur in. Dan maar niet. Ter compensatie gaan wij naar Hohenschwangau. Entree � 12,- het geboortehuis (Schloss) van Ludwig II van Beieren de bouwer van Neuschwanstein.
Tip: Laat het bij een bewonderende blik en geef je twaalf Euro aan wat anders uit. Bijvoorbeeld een fles whisky dan blijf je 's avonds lekker warm in je tentje.
En dit blijft een droom. "zucht" Neuschwanstein
12-8-05 Vrijdag
Wij gaan de noordkant van de Romantische Strasse verkennen allereerst naar Donauwörth. Onderweg getankt gemiddeld 1 liter op 17.93: ons ben zuunig.
Bij de Stadt Information blijken ze een rondgangsfolder in het Nederlands te hebben. Donauworth bestaat uit een lange mooie straat met gekleurde huizen:roze, groen, geel, beige en wit. Er is verder een grote kerk. Voor de ingang moet je naar de zijkant gedeeltelijk over het kerkhof. Een toren met zo'n ui erop en in het souterrain een kapel. Wij kochten voor het onbijt semmel met kaas: een beetje taaie kost. Overigens wel smakelijk. Last but not least Kwetschadatschi. Bladerdeeg met beleg van kwetsen(kleine pruimensoort).seizoensgebonden en typisch Beiers. Dit Frühstück hebben we in een park buiten de stadsmuren verorberd onder het genot van een kop koffie en de stralende zon. Wij werden jaloers gadesgeslagen door voorbijwandelende Donauwörthers, want zo iets zie je zelden een stel midlifers picknickend met schaarse middelen.' Das sieht sich besser aus wie in einem Coffeeroom'
Harburg Via een drukke saaie wat golvende weg bereiken wij omstreeks 12 uur Harburg. De VVV is gesloten. Geen nood want men heeft alle folderss klaargelegd in een regenbestendige vitrine waarvan het deurtje niet op slot is. Het eerste wat opvalt bij aankomst, is het Schloss wat het predikaat: middeleeuwse burcht verdient. Hoog torent de Harburg boven het gelijknamige stadje uit. Een burcht uit een sprookje van Grimm. Je bereikt het kasteel via een van de twee steile voetpaden die beginen bij de plaatselijke VVV. Een voettocht van een klein kwartier. Man kommt ins schwitzen. Kijk uit en struikel niet. Het historisch stadje is klein en pitoresk met steile straten. Op de steile daken zie je overal hekjes bedoeld om de sneeuw te beletten naar beneden te roetsjen.


Via een van deze stadspoorten lopen wij "Nördlingen binnen. Verder details van de stadsmuren.

Nördlingen ligt in "der Ries": een grote krater van 25 km doorsnee die 15 miljoen jaar geleden ontstaan is door de inslag van een komeet.
Nördlingen is een prachtige volledig gerestaureerde middeleeuwse stad die omstreeks 1200 ommuurd werd.
Van boven gezien heeft de Altstadt een bijna perfect ronde vorm.
De plaatselijke VVV heeft via markeringspunten in de stad gezorgd dat je niets van dit alles mist. De wandeling duurt ongeveer 2 uur. Een gedeelte van de wandeling voert over de volledig intakte ommuring. Nördlingen is een bestemming die je niet mag missen.
In een Bäckerei kochten wij Schneebälle: een specialiteit van de streek: pannekoeken die nadat ze tot een bal zijn gefrommeld worden gefrituurd en vervolgens rijkelijk met poedersuiker worden bestrooid. In de winkel informeerden wij naar een restaurant waar men nog een plaatselijke burgelijke Küche kookt. De vriendelijke winkelbediende verwees ons naar het Sixenbräu Stüble, Bergerstrasse 17. Hier bestelden wij beiden Pfifferlinge(kleine goudkleurige paddestoelen oftewel cantharellen die in juli en augustus geoogst worden) mit Knödel(Brood geweekt in melk met wortels en peterseli, tot een bal gekneed en 10 minuten in water gekookt) en mit Brat Kartoffeln, het een en ander voorafgegaan door een smakelijke salade.


stadmuur Nördlingen
Wallerstein
Tip: doorrijden
13 augustus 2005 zaterdag
Wij hebben besloten vandaag reeds naar huis te rijden. Morgen is er regen voorspeld. Vandaag zal het nog de hele dag zonnig zijn. Wij besluiten echter pas tegen de avond de terugreis te aanvaarden. Dus hebben we nog het grootste deel van de dag om naar Dinkelsbühl, Feuchtwangen en Rothenburch te gaan.
Dinkelsbühl vind ik het mooiste stadje van de hele reis. Ook hier is het middeleeuwse karakter volledig behouden. Aan de noordkant van de stadsmuren ligt een prachtig park. Via een kleine toegangspoort in de stadsmuren komen wij op een stille binneplaats. Pas wanneer wij wat meer naar het centrum lopen wordt het wat drukker. Er zijn opvallend veel Japanse touristen. Voor het stadhuis staan veel mensen te wachten en een cal�che: zeker een trouwerij.
Wij nemen een kijkje in de St Georg kerk. Er wordt net gerepeteerd door een koor en orkest. Wij gaan er even voor zitten. Wanneer wij weer naar buiten gaan is het een drukte van belang het bruidspaar is gearriveerd en laat zich fotograferen. De Japanse touristen doen driftig mee en proberen het bruidspaar hun kant uit te laten lachen, wat de nodige hilariteit geeft. Tegelijkertijd beginnen de kerkklokken vrolijk te beieren.
Wij wandelen op ons gemak door het stadje. Elk huis heeft hier een andere kleur. En bijna overal hangen bloembakken met kleurige bloemen. Zo mooi dat wij twijfelen aan de echtheid. Nergens zijn er neonreclames. Voorzover er sprake is van reclame zijn het uithangborden in de stijl van langvervlogen tijden of staat er in mooie gotische letters iets op de gevel geschreven.
Een middeleeuws stadje wat oogt als ware het gisteren gebouwd. Dat is ook zo maar dan hersteld en herbouwd.
Anton Piek had het niet zo mooi kunnen dromen.




Speel fragment uit mattheus passion van j.s. bach Wij rijden verder naar Feuchtwangen. Hier vinden wij een plek waar twee eenvoudige kerken naast elkaar staan. Uit een ervan klinkt orgelmuziek: Bach. Even uitpuffen van Dinkelsbühl en genieten.

Rothenbuch is mooi.

maar als je Dinkelsbühl hebt gezien en je voor de thuisreis staat...